SERBEST MUHASEBECİ, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİR VE 

YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİR ÜCRETLERİNİN ESASLARI 

HAKKINDA YÖNETMELİK 

BİRİNCİ BOLUM 

Genel Hükümler 

Amaç 
Madde 1- Bu Yönetmeliğin amacı; 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu’nun 46’ncı maddesinde tanımlanan muhasebecilik ve müşavirlik ücret­lerini düzenlemektir. 

Kapsam 

Madde 2- Bu Yönetmelikte; ücretin tanımı, ücret tarifelerinin tespit ve ilanı, ücretin doğrudan ya da takipli olarak tahsili ve bu işlerle ilgili diğer hususlar düzenlenmiştir. 

Hukuki Dayanak 

Madde 3- Bu Yönetmelik, 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 50’nci maddesi hükmüne dayanılarak hazırlanmıştır. 

Tanımlar 

Madde 4- Bu Yönetmelikte geçen; 

Kanun : Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununu, 

Bakanlık: Maliye Bakanlığı’nı, 

Bakan : Maliye Bakanı’nı, 

Geçici Kurul : Kanunun Geçici 4’üncü maddesi ile ilgili önetmelik uyarınca kurulan Geçici Kurul’u, 

Odalar : Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odaları ile Yeminli Müşavirler Odalarını, 

Meslek Mensubu : Serbest Muhasebeci, Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ve Yeminli Mali Müşaviri, 

Ücret : Kanunun 46’ncı maddesinde tanımlanmış olan 

muhasebecilik ve müşavirlik hizmeti karşılığı alınan para ve parayla ifade edilen değerleri; 

Tarife : Kanunun 46’ncı ve 50/i maddesine göre; çeşitli 

belge düzenlenmesi işlem yapılması, tasdik, denetim ve danışmanlık hizmetleri dolayısıyla alınacak en az ücretleri gösteren listeyi, 

ifade eder. 

İKİNCİ BOLUM 

Ücret Tarifesi 

Tarife 

Madde 5- Serbest muhasebecilerin, serbest muhasebeci mali müşavirlerin ve yeminli mali müşavirlerin belge düzenlenmesi, işlem yapılması, tasdik, denetim ve danışmanlık hizmetleri dolayısıyla alacakları en az ücretlerin yer aldığı listedir. 

Tarife, her yıl odalarca yeniden düzenlenip Geçici Kurul’a yollanır. Geçi­ci Kurul, takvim yılının son ayında bir sonraki yıl uygulanacak tarifeyi ilan eder. Yeni tarife kesinleşinceye kadar eski tarife uygulanır. 

Tarifenin Yapısı 

Madde 6- Tarife tespitinde danışmanlık, denetim, tasdik hizmetleri ve belge düzenlenmesi için ayrı ayrı tarife grupları tespit edilmesi zorunlu­dur. 

Tarifede, hizmetin bir başka meslek mensubu aracılığıyla yapılması halin­de o meslek mensubunun, hizmeti asıl yapan meslek mensubundan ala­cağı ücretin oranı da belirtilir. 

Tahkim, bilirkişilik ve tasfiye memurluğu ile yargı mercilerinin vereceği görevler ve benzeri durumlarda tarifedeki ücretler esas alınır. 

Tarifenin Hazırlanması 

Madde 7- Bir yılın tarifesinin hazırlanmasına önceki yılın Eylül ayında odalarca başlanır. 

Odalar; hazırladıkları yeni tarifeleri Ekim ayı sonuna kadar Geçici Kurul’a yollarlar. 

Geçici Kurul, Kasım ayı sonuna kadar tarifeyi bütün ülke için bir tek ya da bölgelere göre birden çok tarife olarak düzenler ve Bakanlığa gönde­rir. Bakanlık bu tarifeleri aynen veya gerekli gördüğü değişikliklerle tas­dik eder ve Resmi Gazete’de yayımlar. 

Yeni kurulan odalar, ayrıldıkları odanın tarifesini uygularlar. 

Hazırlama İlkeleri 

Madde 8- Tarifeler hazırlanırken; odalarca ve Geçici Kurul’ca aşağıdaki ilkelere uyulur; 

a) Serbest muhasebeciler, serbest muhasebeci mali müşavirler ve yeminli mali müşavirler için ayrı ayrı tarife hazırlanır. 

b) Tarifelerde; danışma, denetim, tasdik ve belge düzenleme hizmetleri için ayrı ücretler tespit edilir. 

c) Tarifeler düzenlenirken Kanunun 2’nci maddesinde sayılmış hizmetler ayrı ayrı nazara alınır. 

d) Tarifelerde denetim ücretleri denetim çeşitlerine göre kademelendirilir. 

e) Tarifelerde; 

aa- Münferit ya da şirket şeklinde firmalara göre, 

bb- Hizmet-imalat ve inşaat faaliyetine göre, 

cc- İşyeri ve şubeler sayısı, yardımcı defter sayısı, işlem hacmine göre 

dd- Bilgisayarla ya da elle kayıt yapılmasına göre, 

ee) Hizmetin işyerinde ya da meslek mensubunun bürosunda yapılması­na göre, 

ücret farklılaştırılması yapılır. 

Tarifedeki Ücretlerin Tespiti 

Madde 9- Tarifedeki ücretler tespit edilirken, eleman/saat esasına göre hizmetlerin maliyeti, o bölgedeki genel ücret düzeyi ve yaşama standardı gözönünde tutulur. 

Tarifelerde genel ilke olarak yüzde oranı biçimde ücret belirlenemez. Ancak, hizmetin özelliğine göre tarifelerdeki ücret, işin yüzdesi olarak belirlenebilir. 

Tarifenin İlanı 

Madde 10- Bir yıl sonra uygulanacak ücretlere ait tarife, en geç önceki yı­lın Aralık ayının 20’sine kadar Resmi Gazete ile ilan olunur. 

Kesinleşmiş tarifeler, ilgili odalarca da ayrıca ilan tahtalarına asılmak su­retiyle ilan olunur. 

Tarifeye Uyma 

Madde 11- Ücretin tespitinde tarifeye uyulması zorunludur. Tarifedeki asgari miktar altında kalan ücretle çalışmak yasak olup; aksine hareket disiplin cezasını gerektirir. Meslek mensupları, ücretsiz işlem yapamaz­lar. 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM 

Muhasebecilik ve Müşavirlik Ücreti 

Ücretin Serbestliği 

Madde 12- Meslek mensubu ücreti, serbest muhasebeciler, serbest muha­sebeci mali müşavirler ve yeminli mali müşavirlerce yapılan hizmetler karşılığı alınan meblağları ifade eder. 

Meslek mensubu ücretleri; meslek mensupları ile iş sahipleri arasında serbestçe kararlaştırılır. 

Meslek mensubu, tarifedeki belgeleri düzenlemek ve işleri yapmakla, üc­retin tümünü hak eder. 

Ücret Sözleşmesi 

Madde 13- Meslek mensubu ücret sözleşmesinin yazılı şekilde yapılması ve belli bir meblağı kapsaması şarttır. Ücret sözleşmesine, yapılan hizmet karşılığı meslek mensubuna ortaklık payı verileceğine dair hüküm konu­lamaz. 

Ücret sözleşmesinin sözlü yapıldığının belirlenmesi durumunda, meslek mensubu hakkında disiplin cezası uygulanır. 

Yabancı firmalarla sözleşmelerin yabancı dilde ve yabancı paralı yapıl­ması mümkündür. Bu takdirde, sözleşmenin yapıldığı andaki döviz kuru­na göre tarifedeki en az ücret kontrolü yapılır. 

Ücret Sözleşmesi Kapsamı 

Madde 14- Ücret sözleşmeleri münferit ya da süreli olarak yapılabilir. Süreli sözleşmelerin en az bir yıllık olması şarttır. 

Sözleşmeler; ait oldukları işlemeleri ve bunlara ait süreleri kapsayıp; di­ğer işlem ve sürelere uygulanamaz. Bu durumda, yeni sözleşme yapılması gerekir. 

Ücret sözleşmelerine; ücrete mahsuben avans verileceğine iş sahibi adına yapılacak giderlerin sonradan iş sahibinden tahsil edileceğine ve sair hu­suslara dair özel hükümler konulabilir. 

Ücretin Mahiyeti 

Madde 15- Ücret sözleşmelerinin, kural olarak belli bir miktarı içermesi gerekir. 

Ücretin belirlenmesi için; meslek mensupları iş sahiplerine ücret tespit soru belgesi uygulaması yapabilir. Sözleşmelerde hangi iş için, hangi şart­larla, ne miktar ücret alınacağı açıkça belirtilir. . 

Bürolarda ve Ortaklıklarda Ücret 

Madde 16- Bürolarda ücret sözleşmesi, büroyu oluşturan meslek men­suplarından birisi ile yapılabilir. Ortaklıklarda ücret sözleşmesi, ortaklık statüsüne göre yetkililerce imzalanır. 

İşin Devri ve Ücret 

Madde 17- Üzerine aldığı bir işi, haklı bir sebep olmaksızın bırakan mes­lek mensubu, hiç bir ücret talep edemez ve peşin aldığı ücreti geri ver­mek zorundadır. Buna avanslar da dahildir. 

Sözleşmenin iş sahibince feshi halinde, meslek mensubunun ücretinin ta­mamının ödenmesi gerekir. Şu kadar ki; meslek mensubu, bu duruma kendi kusur ve ihmali ile yol açmış ise ücret ödenmez. Anlaşmaya göre peşin verilmesi gereken ücret ya da avans ödenmezse, meslek mensubu işe başlamak ya da işi sürdürmek zorunda değildir. 

Bu durumlarda iş; meslek mensupları arasında devir ve teslim edilir ya da sahibine geri verilir. 

Ücretin Paylaşılması 

Madde 18- Meslek mensubu; işyeri merkezi dışındaki işler ve işlemleri, anlaştığı o yerdeki diğer meslek mensuplarına yaptırabilir. Böyle bir du­rumda; iş sahibinden sözleşmeyle belirlemiş ücrete ek bir ödeme talep edilmez. 

Ücretin paylaşılması, tarifedeki esaslara göre yapılır. Bu esaslara aykırı sözleşme ile; diğer yerdeki meslek mensubunun ücreti azaltılamaz, fakat arttırılabilir. 

Bu durumda meslek mensupları, işin o kesiminden müşterek ve mütesel­sil sorumludurlar. 

İşin Sahibince Devir 

Madde 19- İş sahibi; zorunlu durumlarda, meslek mensubunun faaliyeti­ne başka meslek mensuplarım katmak isterse sözleşme yaptığı meslek mensubunun olurunu almak zorundadır. Ancak; böyle bir durumda, iş sahibi, sözleşmedeki ücretin azaltılmasını ya da yeni meslek mensubu ile paylaşılmasını isteyemez. 

Muvafakat, bu konudaki yazılı istemden itibaren bir hafta içinde veril­mezse ya da bu süre cevapsız geçerse, sözleşme sona ermiş sayılır ve iş sa­hibi, başka bir meslek mensubu ile yeni bir sözleşme yapabilir. 

Keza, meslek mensubunun sözleşme şartlarına uymaması durumunda, bir hafta önceden yazılı olarak haber verilerek sözleşme fesh edilir ve iş başka bir meslek mensubuna verilir. 

Ücretin Bir İşe Hasredilmesi 

Madde 20- Sözleşmede aksine hüküm yoksa; kararlaştırılan ücret, yalnız­ca sözleşmede belirtilmiş iş ya da işlerin karşılığı olup; bu işlerle ilgili ola­rak sonradan ortaya çıkacak işler ya da işlemler ayrıca ücrete tabidir. 

Meslek mensubunun işi yaparken ödemesi gerekli, iş sahibine ait bütün vergi, resim, harç ve giderler iş sahibinin sorumluluğundadır. 

Bu giderler, talep halinde meslek mensubuna derhal ödenir. Bu giderler için, meslek mensubunca istenmesi halinde avans verilmesi zorunludur. 

Meslek mensubunun işle ilgili seyahat giderlerinin de iş sahibince öden­mesi zorunludur. 

Birden çok işe ait ücretlerle ilgili olarak, bir tek sözleşme yapılması mümkündür. 

Ücretin Ödenmesi 

Madde 21- Ücretin peşin olarak ödenmesi esastır. Ancak; sözleşmeye üc­retin iş yapıldıkça taksit taksit ödeneceğine dair hüküm konulabilir. 

Ücretin Ödenmesi 

Madde 22- Yazılı sözleşmedeki ödeme esaslarına uyulmazsa, meslek mensubu işe başlamaz ya da başlanmış ise işi sürdürmez. Bu durumda, sorumluluk iş sahibine aittir. 

Ücreti ödemeyen iş sahipleri Geçici Kurul’a bildirilir ve bunlar borcunu ödemedikçe, diğer meslek mensuplarının bu kişilerin işlerini yapması ön­lenir. 

Geçici Kurul, bu durumda olanları derhal odalara ve Bakanlığa bildirir ve meslek mensuplarının haberdar edilmelerini sağlar. Odaların bildir­mesine rağmen, bu türden kişilerin işlerini yapan meslek mensupları hak­kında disiplin cezası uygulanır. 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM 
Çeşitli Hükümler 
İş Sahiplerine Tebligat 
Madde 23- İş sahibinin tebligat adresi, sözleşmede belirttiği adres olup; bu adrese yapılan tebligat kendisine yapılmış sayılır. 
Adres değişiklikleri, en geç üç gün içinde, iş sahibi tarafından taahhütlü mektupla meslek mensubuna bildirilmelidir. 
Meslek Mensubu Görevlendirme 
Madde 24- Meslek mensubunun bulunmadığı illerde veya gerekli haller­de hangi meslek mensuplarının iş yapacağı, bu illerin bağlı olduğu odaca belirtilir. 
Geçici Madde 1- Birlik kurulup Yönetmeliği yayımlanıncaya kadar, bu Yönetmelik hükümleri uygulanır. 
Yürürlük 
Madde 25- Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. 
Yürütme 
Madde 26- Bu Yönetmeliği Maliye Bakanı yürütür.