İTHALATTA KOTA VE TARİFE KONTENJANI İDARESİNE İLİŞKİN TEBLİĞ

Resmi Gazete Tarihi: 17.07.2004 Resmi Gazete Sayısı: 25525 

Bakanlık Adı : Dış Ticaret Müsteşarlığından : 

Tebliğin Adı : İthalatta Kota ve Tarife Kontenjanı İdaresine İlişkin Tebliğ 

(Tebliğ No: 2004/1) 

Tebliğ No : 2004/1 

R. Gazete Tarihi : 17/07/2004 

R. Gazete Sayısı : 25525 

İTHALATTA KOTA VE TARİFE KONTENJANI İDARESİNE İLİŞKİN TEBLİĞ 

(TEBLİĞ NO: 2004/1) 

Kapsam 

Madde 1 — Bu Tebliğ, 28/06/2003 tarihli ve 25152 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İthalatta Gözetim ve Korunma Önlemlerine İlişkin 2003/7 sayılı Tebliğ uyarınca 70.04 Gümrük Tarife Pozisyonlu (G.T.P.) “çekme veya üfleme cam” ile 70.05 G.T.P.’lu “float cam ve yüzeyi cilalanmış veya parlatılmış cam” ithalatında, İthalatta Kota ve Tarife Kontenjanı İdaresi Mevzuatı çerçevesinde, Dış Ticaret Müsteşarlığı (Müsteşarlık) tarafından Rusya Federasyonu, Ukrayna ve İran İslam Cumhuriyeti’ne (İran) uygulanacak ikinci dönem kotalara ilişkin başvuru ve dağıtım ile ithal lisanslarının kullanım usul ve esaslarını içermektedir. 

Başvuru Usul ve Esasları 

Madde 2 — Rusya Federasyonu, Ukrayna ve İran menşeli anılan maddelere yönelik kota başvurularının değerlendirmeye alınabilmesi için, EK I’de yer alan İthal Lisansı Başvuru Formunun usulüne uygun bir şekilde doldurularak ekinde istenen belgelerle birlikte tam ve eksiksiz bir şekilde 30/07/2004 tarihi mesai bitimine kadar Müsteşarlığa gönderilmesi gerekmektedir. Değerlendirmede genel evrak giriş tarihi esas olup, postadaki gecikmeler dikkate alınmayacaktır. 

Müsteşarlık, gerekli görmesi halinde, ek bilgi ve belge isteyebilir. 

Bir kotaya, aynı firma tarafından bir kota dönemi içinde birden fazla başvuru yapılamaz. Bu maddenin uygulanmasında aynı unvan altında merkez ve şubeleri olan firmalar tek ve aynı firma sayılırlar. 

Birinci kota döneminde almış olduğu kota miktarının en az % 50’sini gerçekleştirmeyen, ithal lisansını süresi içerisinde iade etmeyen veya 2002 ve 2003 yıllarında kota konusu maddelerin yurtiçi (alım-satım) yada yurtdışı (ithalat-ihracat) ticaretiyle iştigal etmeyen firmaların başvuruları değerlendirmeye alınmayacaktır. 

Firmalar tarafından yapılan kota başvurularında yer alan bilgilerin (firmanın adı-unvanı, vb.) bir özeti ve varsa bu başvurulardaki eksiklikler Müsteşarlığın internet sitesinde (http://www.dtm.gov.tr/ITHALAT/gozkor/ithalat.htm) yayımlanacaktır. Firmalar, sitede yayımlanan bilgiler çerçevesinde başvuru süresinin bitimine kadar eksikliklerini tamamlamakla yükümlüdür. Belirtilen tarihe kadar eksikliklerini tamamlamayan firmalar kotadan yararlanamayacaktır. 

Bu Tebliğ kapsamında yapılan beyanın doğruluğuyla ve ithal mallarla ilgili incelemeleri yapmaya veya yaptırmaya Müsteşarlık yetkilidir. 

Kotanın Dağıtılması 

Madde 3 — İkinci dönem kota miktarları aşağıdaki tabloda belirtilmiştir. İran için kota miktarı ithalat istatistiklerinde yapılan güncellemeye göre yeniden belirlenmiştir. 

Menşe Ülkeler 
Miktar (Ton/Kota Dönemi) 

Rusya Federasyonu 
36.000 

Ukrayna 
13.000 

İran 
8.750 

Kota, İthalatta Kota ve Tarife Kontenjanı İdaresi Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin 3 üncü bendi çerçevesinde Müsteşarlıkça, ürünün yapısı, ekonomik miktarı, belirlenen kota miktarı ve yapılan başvurular dikkate alınarak dağıtılacaktır. Bu yöntemde firmaların geçmiş dönem ithalat performansları da değerlendirilecektir. 

Yapılacak değerlendirme sonrasında firmaların almaya hak kazandıkları kota miktarları sadece evrak giriş numaraları belirtilmek suretiyle Müsteşarlığın internet sitesinde (http://www.dtm.gov.tr/ITHALAT/gozkor/ithalat.htm) ilgililere duyurulacak; ayrıca ithal lisansları adreslerine gönderilecektir. 

İthal Lisansına ve İthal Lisansı Kullanımına Ait Bilgiler 

Madde 4 — Kota konusu maddeler ancak ithal lisansının geçerlilik süresi içerisinde serbest dolaşıma girebilir. İthal Lisansları devredilemez. İthal Lisansının geçerlilik süresinin bitiminden itibaren 10 (on) iş günü içerisinde Müsteşarlığa iadesi zorunludur. 

İthal Lisansı gümrük beyannamesinin tescilinde ilgili gümrük idaresince aranır. 

Gümrüklerce tespit ve kabul edilen kıymet veya miktarın, İthal Lisansında kayıtlı kıymet veya miktarı, toplam %5’ten (%5 dahil) daha az bir oranda aşması ithalatın yapılmasını engellemez. Ancak, ithalatı gerçekleştirilen fazla miktar ilgili ithalatçının bir sonraki izninden mahsup edilir. 

Madde 5 — Bu Tebliğ kapsamında ithal lisansına tabi malın ithalatıyla ilgili veriler (malın ticari tanımı, gümrük tarife istatistik pozisyonu, miktarı, fiyatı, menşe ve ihracatçı ülkesi) ithalatın gerçekleştiği ayı izleyen ayın ilk 10 (on) günü içinde Gümrük Müsteşarlığınca Müsteşarlığa bildirilir. 

Yürürlük 

Madde 6 — Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer. 

Yürütme 

Madde 7 — Bu Tebliğ hükümlerini Dış Ticaret Müsteşarlığı’nın bağlı olduğu Bakan yürütür. 

EK I 

İTHAL LİSANSI BAŞVURU FORMU 

T.C.BAŞBAKANLIK Tarih: …/…/….. 

DIŞ TİCARET MÜSTEŞARLIĞINA 

(İthalat Genel Müdürlüğü) 

İthalatta Kota ve Tarife Kontenjanı İdaresine İlişkin 2004/1 sayılı Tebliğ kapsamında ithali kotaya tabi aşağıda belirtilen madde için firmamız adına İthal Lisansı düzenlenmesi hususunda gereği izinlerine arz olunur. 

İmza-Kaşe 

Adı-Soyadı 

1- İthalatçının; 

a) Adı/Unvanı : 

b) Adresi : 

c) Telefon ve faks numaraları ile e-posta adresi : 

d) Kayıtlı olduğu vergi dairesinin adı ve vergi numarası : 

e) Malın depolanacağı depoya ait bilgiler (deponun kime ait olduğu ve adresi) : 

2-Beyan Sahibinin; 

a) Adı/Unvanı : 

b) Adresi : 

c) Telefon ve faks numaraları ile e-posta adresi : 

d) Kayıtlı olduğu vergi dairesinin adı ve vergi numarası : 

3- Kota tahsisi istenen maddenin; 

a) Menşe ülkesi : 

b) G.T.İ.P.’nu : 

c) Ticari tanımı ve özellikleri : 

d) Türkiye’ye ihracı amacıyla sevkiyatının (yüklemenin) yapılacağı ülke: 

e) Miktarı (Ton ve m2 olarak) : 

f) Değeri (FOB ve CIF olarak) : 

g) İthalatının yapılacağı muhtemel gümrük kapısı ve tarihi : 

4 — Tedarikçi ülkedeki ihracatçının; 

a) Adı : 

b) Adresi : 

c) Telefon ve faks numaraları : 

d) Kayıtlı olduğu ticaret ve sanayi odasının adı ve adresi : 

e) İhracatçı aynı zamanda maddenin üreticisi değil ise üreticinin adı, adresi, 

telefon ve faks numaraları ile kayıtlı olduğu ticaret ve sanayi odasının adı ve adresi: 

E K L E R: 

EK-1) Beyan sahibinin imza yetkisini kanıtlayan imza sirkülerinin aslı 

EK-2) Taahhütname 

EK-3) İthal edilecek maddeye ait proforma fatura/faturanın aslı ya da noter tasdikli sureti. (Proforma fatura ya da fatura ilgili ülkelerde yerleşik T.C. Konsolosluklarının birinden tasdikli olacak ve 2 adet fotokopisi eklenecek) (Proforma fatura ya da fatura üzerinde ithal edilecek maddelerin tanımları açıkça belirtilmeli, malın miktarı her bir madde için m2 ve kg olarak ayrı ayrı gösterilmeli, ödeme şekline ilişkin bilgi yer almalı ve malın değeri her bir madde için FOB ve CIF olarak ayrı ayrı belirtilmelidir.) 

EK-4) Kota konusu maddenin alım satımına ilişkin 2002 ve 2003 yıllarına ait ticari faturaların (alım-satım) ayrıntılı dökümünün (Faturaların kaydedildiği yevmiye defterinin tarih ve numarası, alıcı/satıcı firma adı, alıcı/satıcı vergi no, fatura tarih ve no, miktar ve değer, vb.) yer aldığı yeminli mali müşavir, mali müşavir yada serbest muhasebeci tarafından onaylı bir liste. 

EK-5) Başvuruda bulunan firmaların çalıştırdıkları işçi sayısını gösterir 2002 ve 2003 yıllarının Aralık ayına ait ilgili SSK müdürlüğünce onaylanan SSK prim bordroları ile ilgili vergi dairesinden alınan 2002 ve 2003 yıllarına ait tahakkuk eden vergi ile ödenen vergiyi gösterir yazı. 

Taahhütname 

Dış Ticaret Müsteşarlığına 

İthal Lisansı almak için yaptığımız başvuruda yer alan bilgilerin doğru olduğunu, firmamız tarafından ya da firmamız adına başka bir başvuru yapılmadığını, ithal lisansını üçüncü kişilere devretmeyeceğimizi ve ithal lisansını geçerlilik süresinin bitiminden itibaren 10 (on) iş günü içerisinde Müsteşarlığa iade edeceğimizi; ayrıca, kota konusu ithalat işlemlerine esas olan belgelerde tahrifat yapıldığının, sahte belge kullanıldığının veya ithal lisansının üçüncü şahıslara devredildiğinin denetim birimlerince belirlenmesi durumunda ithal lisansının iptal edileceğini ve uygulama yürürlükte olduğu süre içerisinde bir daha ithal lisansı düzenlenmeyeceğini kabul ve taahhüt ederiz. 

İmza ve Kaşe 

Damga Pulu 

(5.900.000 TL) 

Firmanın adı/unvanı : 

Firmanın adresi : 

Firmanın bağlı bulunduğu 

vergi dairesinin adı : 

Firmanın vergi numarası : 

Devamı

HAZİNE ARAZİLERİNİN TERSANE YATIRIMLARINA TAHSİSİNDE UYGULANACAK ESAS VE USULLERE İLİŞKİN TEBLİĞ

Resmi Gazete Tarihi: 18.02.2006 Resmi Gazete Sayısı: 26084 

Kurum :Maliye Bakanlığı 

Tebliğin Adı :Hazine Arazilerinin Tersane Yatırımlarına Tahsisinde Uygulanacak Esas Ve Usullere İlişkin Tebliğ 

Tebliğ No – 

Resmî Gazete Tarihi :18/02/2006 

Resmî Gazete Sayısı :26084 

HAZİNE ARAZİLERİNİN TERSANE YATIRIMLARINA TAHSİSİNDE UYGULANACAK ESAS VE USULLERE İLİŞKİN TEBLİĞ 

Amaç 

Madde 1 — Bu Tebliğin amacı; Hazinenin özel mülkiyetinde olan veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerde, Müsteşarlıkça da uygun görülecek projeye dayalı olarak tersane yapmak isteyen gerçek kişilerin ve özel hukuk tüzel kişilerinin proje hazırlamasına, bu kişilere bedeli karşılığında ön izin verilmesine, kullanma izni verilmesine ve irtifak hakkı tesisine ilişkin esas ve usulleri düzenlemektir. 

Kapsam 

Madde 2 — Hazinenin özel mülkiyetinde olan veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazlardan Maliye Bakanlığı ile Müsteşarlık tarafından uygun görülenler ile tersane yapmak isteyen gerçek kişiler ve özel hukuk tüzel kişileri tarafından talep edilen taşınmazların, kalkınma planlarının hedef ve ilkelerine uygun ve projeye dayalı olarak yapılacak tersane yatırımlarına tahsisi ile bu yatırımlarla ilgili proje hazırlanması bu Tebliğ esaslarına göre yapılır. 

Dayanak 

Madde 3 — Bu Tebliğ; 10/8/1993 tarihli ve 491 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 74 üncü maddesi uyarınca çıkarılan ve 16/12/1984 tarihli ve 18607 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Devlete Ait Taşınmaz Mal Satış, Trampa, Kiraya Verme, Mülkiyetin Gayri Ayni Hak Tesis, Ecrimisil ve Tahliye Yönetmeliğinin 72 nci maddesi ile 3621 sayılı Kıyı Kanunu ve 3/8/1990 tarihli ve 20594 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Kıyı Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğe dayanılarak hazırlanmıştır. 

Tanımlar 

Madde 4— Bu Tebliğde geçen; 

Müsteşarlık: Denizcilik Müsteşarlığını, 

Tersane: Her tür, nitelik ve kapasitedeki deniz araçlarının (gemi, yat, tekne gibi) inşa, bakım, onarım ve söküm faaliyetlerinin yapılmasına uygun olarak donatılmış teknik, idari ve sosyal alt yapıya sahip tesisler ile bunların bütünleyicisi olan her türlü kıyı yapılarını (kızak, iskele, rıhtım gibi) ve bunlara yönelik yan sanayi tesislerini, 

Avan Proje: Tersane yatırımına ilişkin teknik ve mali unsurları içeren ayrıntılı taslak çalışmayı, 

ifade eder. 

Başvuru ve inceleme 

Madde 5 — Hazinenin özel mülkiyetinde olan veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan ve imar planında tersane alanı olarak ayrılan veya imar planı bulunmayan yerlerde tersane yatırımı yapmak isteyen yatırımcılar, bu arsa ve araziler üzerinde yapılacak tersane yatırımı hakkında hazırlanan avan proje ile birlikte yatırımın yapılacağı taşınmaza ait bilgileri içeren bir dilekçe ile Müsteşarlığa başvurarak, bu yerlerin bedeli karşılığında ön izin verilmesi, kullanma izni verilmesi veya irtifak hakkı tesisi suretiyle kendilerine tahsisini isteyebilirler. 

Müsteşarlık, talep edilen veya tersane yapılmasında yarar gördüğü taşınmazın üzerinde tersane yapılması amacıyla, yatırımcıların avan projelerini sunmaları için ilana çıkılmadan önce taşınmazın tahsisi hakkındaki mutabakatını Maliye Bakanlığından ister. 

Maliye Bakanlığı, bu Tebliğ kapsamında değerlendirilmesinde ve üzerinde tersane yapılmasında sakınca bulmadığı yerler hakkında uygun görüşünü ve mutabakatını Müsteşarlığa bildirir. 

İlan 

Madde 6 — Bu Tebliğin 5 inci maddesi uyarınca belirlenen yerlerde tersane yapılması için Maliye Bakanlığınca ön izin verilmesine, kullanma izni verilmesine veya irtifak hakkı tesisine esas olmak üzere, Müsteşarlık tarafından, avan projelerini sunmaları yatırımcılara ilan yolu ile duyurulur. İlan, Resmi Gazetede veya Türkiye genelinde dağıtımı yapılan ve günlük tirajı 100.000’in üzerinde olan gazetelerde 5 gün ara ile iki kez yapılır. 

İlanda; 

a) Yatırımın yapılacağı il, ilçe, mahalle, köy ile mevkii, pafta, ada, parsel numarası ve yüzölçümü, 

b) İmar durumu, 

c) Yapılacak yatırımla ilgili asgari teknik bilgiler, 

d) 7 nci maddede belirtilen hususlar ile ilgili istenecek bilgi ve belgelerin neler olduğu, 

e) Başvuruların hangi tarih ve saate kadar nereye yapılacağı, 

yer alır. 

Yatırımcıdan istenecek bilgi ve belgeler 

Madde 7 — Başvurularda aşağıdaki bilgi ve belgelerin bulundurulması zorunludur. 

I — Yatırımcı hakkındaki bilgiler 

1-Yatırımcının; adı, soyadı, unvanı, faaliyet konusu, adresi, telefon, faks varsa e-posta, 

2-Tersane faaliyetlerine ilişkin deneyimi, 

3-Taşınır ve taşınmaz mal varlığı, 

4-Varsa, son yıla ait onaylı bilanço ve kar / zarar cetveli, 

5-Tüzel kişilerde ana sözleşme ve değişikliklerin yayımlandığı Ticaret Sicil Gazetesinin aslı veya noter tasdikli örneği, 

6-Varsa kayıtlı bulunulan meslek odası adı, sicil belgesi, vergi numarası, 

7-Yatırımcının veya varsa yetkili temsilci/temsilcilerinin imza sirküleri ve/veya yetki belgesi. 

II — Yatırım hakkındaki bilgiler 

1 – Proje hakkında genel bilgi, 

2 – Toplam alan (m²)=kapalı alan + açık alan, 

3 – Toplam istihdam durumu (mühendis + teknik personel + diğer personel), 

4 – Kızakların türleri (raylı, sabit kızak gibi) ve ebatları (en x boy metre olarak), 

5 – İskele ve rıhtımın adedi ve ebatları ( en-boy metre olarak ), 

6 – Yapılması öngörülen kapalı atölyelerin ebatları ve işlevleri, 

7 – Yeni gemi inşa kapasitesi (cgt/yıl) veya cinsi (dwt/yıl), / sökülebilecek en büyük gemi boyu ve kapasitesi (ton/yıl), 

8 – Tersanede inşa edilebilecek en büyük gemi tonajı (cgt) veya cinsi (dwt) ve yıllık adedi, 

9 – Yeni gemi inşada hedeflenen çelik işleme kapasitesi (ton/yıl), 

10 – Yapılacak ise bakım-onarımdaki çelik işleme kapasitesi (ton/yıl), 

11 – Varsa, kuru havuz / yüzer havuz ebatları (en x boy x derinlik metre olarak), havuzlanacak en büyük gemi tonajı (cgt), 

12 – Tesise ait genel yerleşim planı, 

13 – Projedeki yatırımların hangi sürede bitirileceğini gösterir termin planı, 

14 – Yatırım yapılacak alanın, kıyı kenar çizgisinin kara ve deniz tarafında yer alan kısımlar üzerindeki yatırıma ilişkin, ayrı ayrı maliyet hesabı ile yatırım için planlanan finansman kaynağı (kredi, öz sermaye, fon gibi), 

15 – Tersanede kullanılacak kreynlerin türleri (jib, gantry gibi), ebatları ve kaldırma kapasiteleri (ton olarak), 

16 – Atık kabul tesisi bilgileri ( genel yerleşim planında gösterilecek). 

Projenin değerlendirilmesi 

Madde 8 — Yatırımcılar tarafından verilen avan projeler Müsteşarlıkça değerlendirilerek, uygun bulunanlar, bu projelerin uygulanacağı taşınmazlar hakkında ön izin verilmesi, kullanma izni verilmesi veya irtifak hakkı tesis edilmesi için Maliye Bakanlığına gönderilir. 

Aşağıdaki koşulların herhangi birinin varlığı halinde, ilan yapılmadan avan proje hazırlanması ve Müsteşarlığa verilmesi konusunda yatırımcılara ön izin verilebilir. 

a) Yatırım yapılması talep edilen Hazinenin özel mülkiyetinde veya Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerin geri sahasında talep sahibi yatırımcının mülkiyetinde, yasal bir hakka istinaden fiilen kullanımında veya bu yatırımcıya daha önce Maliye Bakanlığınca kullanma izni verilen veya irtifak hakkı tesis edilmiş olan Hazinenin özel mülkiyetinde veya Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki taşınmazların bulunması, bu alanların da yapımı talep edilen kıyı tesisi ile proje bütünlüğü taşıyor olması ve birlikte kullanılmasında zorunluluk bulunmasının tespiti durumunda talep sahibi yatırımcıya, 

b) Müsteşarlık tarafından uygun görülecek tevsii yatırımları için yatırımcı/yatırımcılara, 

2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 51 inci maddesinin (g) fıkrası uyarınca bedeli karşılığında kullanma izni verilmesi veya irtifak hakkı tesis edilmesi için Müsteşarlık tarafından doğrudan Maliye Bakanlığına teklifte bulunulur. 

Ön izin, kullanma izni ve irtifak hakkı 

Madde 9 — Müsteşarlık tarafından, avan projesi uygun görülen yatırımcı/yatırımcıların Maliye Bakanlığına bildirilmesini müteakip, yatırım yapılacak yerin onaylı imar planı ve bu yer üzerinde yapılacak tesislere ilişkin uygulama projelerinin hazırlanması ve benzeri işlemlerin yerine getirilmesi amacıyla, Maliye Bakanlığınca belirlenen koşullarla ve bedeli karşılığında, bu yatırımcılar arasında 2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 51 inci maddesinin (g) fıkrası uyarınca bir yıl süreli ön izin ihalesi yapılır. Gerekli hallerde bu süre Maliye Bakanlığınca bedeli karşılığında uzatılabilir. 

Yatırımcı ön izin süresi içinde yükümlülüklerini yerine getirmediği veya yatırım yapmaktan vazgeçtiği takdirde ön izni iptal edilir ve tahsil edilen ön izin bedeli de iade edilmez. 

Yatırımcı ön izin süresi içinde yükümlülüklerini yerine getirdiği takdirde, Maliye Bakanlığından kullanma izni verilmesi veya irtifak hakkı tesis edilmesi talebinde bulunur. 

Yatırımcı tarafından, ön izin süresi bitmeden önce kullanma izni verilmesi veya irtifak hakkı tesis edilmesinin talep edilmesi halinde, ön izin sözleşmesinde öngörülen yükümlülüklerin yerine getirilmiş olması kaydıyla, ön izin süresinin kalan kısmına ilişkin bedel, tesis edilecek kullanma izni veya irtifak hakkı bedelinden mahsup edilir. 

Bedel 

Madde 10 — (Değişik: R.G.: 5/9/2007-26634) 

İlk yıl ön izin, kullanma izni, irtifak hakkı ve müteakip yıllar bedelleri ile hasılat paylarının tespiti, tahsili ve takibi Hazine Taşınmazlarının İdaresi Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre yapılır. 

Kullanma izni bedeli; İlk yıl tahmini kullanma izni bedeli, toplam proje maliyet bedelinin % 0,5 (binde beş)’inden, 

İrtifak hakkı bedeli; İlk yıl tahmini irtifak hakkı bedeli, toplam proje maliyet bedelinin % 0,5 (binde beş)’inden, 

az olmamak üzere Maliye Bakanlığınca belirlenir. 

Ancak, yukarıda belirtilen ön izin, kullanma izni ve irtifak hakkı bedelleri; varsa yatırıma konu taşınmazın, yoksa en yakın taşınmazın emlak vergisi asgari metrekare vergi değeri esas alınarak hesaplanan değerin % 1 (yüzde bir)’inden az olamaz. 

Müteakip yıllar kullanma izni ve irtifak hakkı bedelleri, bir önceki yıl kullanım bedelinin Türkiye İstatistik Kurumunca yayımlanan Üretici Fiyatları Endeksi (bir önceki yılın aynı ayına göre % değişim oranı) oranında artırılması suretiyle hesaplanır. Ancak, hesaplanan bu bedel, kullanma izni ve irtifak hakkı için yatırıma konu taşınmazın emlak vergisi asgari metrekare vergi değeri esas alınarak hesaplanan değerin % 1 (yüzde bir)’inden az olamaz. 

Ayrıca, kullanma iznine ve irtifak hakkına konu Hazine taşınmazının veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında olan yerler üzerinde gerçekleştirilecek tesislerin işletmeye geçmesinden sonra, yatırımcı tarafından, tesislerin işletilmesinden elde edilecek toplam yıllık işletme hasılatı üzerinden Hazinece % 1 (yüzde bir) oranında pay alınır. 

İşletme hasılatı; işletmenin esas faaliyetleri çerçevesinde satılan mal veya hizmetler karşılığında alınan ya da tahakkuk ettirilen her türlü bedellerle, vade ve kur farkları, faiz ve kira gelirleri ile diğer gelirlerden oluşur. Yıllık işletme hasılatını gösteren mali tablolar 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununa göre yetkili kılınan yeminli mali müşavirlere tasdik ettirilerek en geç bilanço dönemini takip eden Mayıs ayı sonuna kadar ilgili Defterdarlık/Malmüdürlüğüne verilir ve işletme hasılatından alınacak pay ilgili Defterdarlık/Malmüdürlüğüne yatırılır. 

Ön izin, kullanma izni ve irtifak hakkı bedelleri ile toplam yıllık işletme hasılatı üzerinden alınacak paylar, kalkınmada öncelikli yerlerde yüzde elli oranında indirimli olarak uygulanır. 

Diğer taraftan, lehine kullanma izni verilen veya irtifak hakkı tesis edilen yatırımcı tarafından; tesisin tamamının veya bir kısmının Maliye Bakanlığından izin alınması şartıyla, üçüncü kişilere kiraya verilmesi halinde; hak lehdarından brüt kiranın % 25 (yüzde yirmibeş)’i oranında, kiracı/kiracılardan ise tesisin işletilmesinden elde edilecek toplam yıllık işletme hasılatından, hak lehdarına ödenen kira bedeli mahsup edildikten sonra bulunacak tutar üzerinden % 1 (yüzde bir)’i oranında ayrıca pay alınır. Kiracılardan alınmayan işletme hasılatı payları hak lehdarından alınır. 

Kullanma izninin ve irtifak hakkının devri 

Madde 11 — Bu Tebliğ hükümlerine göre lehlerine kullanma izni verilen veya irtifak hakkı tesis edilen yatırımcılarca, kullanma izninin veya irtifak hakkının üçüncü kişilere devredilmesinin talep edilmesi halinde; varsa ödenmeyen geçmiş yıllar kullanma izni ve irtifak hakkı bedelleri ile yıllık işletme hasılatı bedellerinin gecikme zamları ile birlikte ödenmesi, irtifak hakkı veya kullanma izni sözleşmelerinde belirtilen hükümlere ilişkin olarak herhangi bir başka aykırılık var ise bu aykırılıkların giderilmesi ve bu yatırımcılar tarafından, kullanma izninden veya irtifak hakkından dolayı açılmış davalar var ise, bu davalardan tüm yargılama giderleri üstlenilerek kayıtsız ve şartsız feragat edilmesi ve yeni sözleşme düzenlenmesi kaydıyla, kullanma izninin ve irtifak hakkının üçüncü kişilere devredilmesine, Müsteşarlığın uygun görüşü üzerine Maliye Bakanlığınca izin verilebilir. 

Kullanma izni ve irtifak hakkı süresi 

Madde 12 — Bu Tebliğ kapsamında kalan yerler ile ilgili olarak; yatırımcı ile yapılacak olan kullanma izni ve irtifak hakkı sözleşmelerinin süresi (Değişik ibare:RG-29/09/2006-26304) kırkdokuz yıldan fazla olamaz. 

Kullanma izni süresi, sözleşmenin taraflarca imzalanarak noterde tasdik ettirildiği tarihte, irtifak hakkı süresi ise, hakkın tapuya tescil edildiği tarihte başlar. 

Yatırıma başlama ve bitirme süreleri 

Madde 13 — Yatırımcı, kullanma izninin verildiği veya irtifak hakkının tesis edildiği tarihten itibaren proje termin planında ve sözleşmede belirtilen süre içerisinde yatırıma başlamak ve bitirmek zorundadır. Aksi takdirde geçen her gün için, taşınmazın emlak vergisi asgari metrekare vergi değerinin on binde üçü oranında cezai şart uygulanır. 

Yatırımın ve işletmenin denetimi 

Madde 14 — Maliye Bakanlığı ile Müsteşarlık, kullanma izni veya irtifak hakkı süresi içerisinde, yatırım konusu taşınmazın üzerindeki yapı ve tesisleri müştereken kontrol etmeye veya ettirmeye yetkilidir. 

Yapılacak kontrol ve denetimler sonucunda tespit edilen hata veya noksanlıkların, Maliye Bakanlığınca belirlenecek süre içerisinde yatırımcı tarafından giderilmesi zorunludur. 

Sözleşme süresinin sona ermesi 

Madde 15 — Kullanma izni veya irtifak hakkı sözleşmesi tanınan süre sonunda bitecektir. Ayrıca, yatırımcı tarafından; kullanma izni veya irtifak hakkı sözleşmesinde belirtilen hükümlere aykırı davranılması veya yatırımcının kendi isteğiyle yatırımdan vazgeçmesi halinde, sözleşme iptal edilir ve alınan teminatlar Hazineye irat kaydedilir. 

Bu durumda, taşınmaz ile kullanma iznine veya irtifak hakkına dayalı olarak yapılan yapı ve tesislerden, taşınır nitelikli olanlar hariç olmak üzere, binalar sözleşmenin sona ermesiyle veya iptaliyle birlikte Hazineye intikal eder ve yatırımcı yaptığı yatırımdan dolayı her hangi bir hak, tazminat veya talepte bulunamaz. 

Uygulanacak hükümler 

Madde 16 — Yatırımcı proje gereğince yapacağı yapı ve tesislerle ilgili her türlü izinleri yetkili mercilerden almak ve yürürlükteki mevzuat hükümlerine uymak zorundadır. 

Bu Tebliğde hüküm bulunmayan hallerde, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu, bu Kanunun 74 üncü maddesine dayanılarak çıkarılan Yönetmelik, 3621 sayılı Kıyı Kanunu ve Kıyı Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu ile diğer ilgili mevzuat hükümleri uygulanır. 

Yürürlükten kaldırma 

Madde 17 — 4/9/2004 tarihli ve 25573 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Hazine Arazilerinin Tersane Yatırımlarına Tahsisinde Uygulanacak Esas ve Usullere İlişkin Tebliğ değişiklikleri ile birlikte yürürlükten kaldırılmıştır. 

Geçici Madde 1 — a) 4/9/2004 tarihinden önce yatırım yapılarak işletilen ve Müsteşarlık tarafından muhafazası uygun görülen yatırımların bulunduğu yerler hakkında bu yerlerde yatırım yapmış yatırımcı/yatırımcılara, 

b) 4/9/2004 tarihinden önce resmi müracaatları yapılmış ve yasal prosedürü başlatılmış olan yatırımcı/yatırımcılara, 

ilan yapılmadan avan proje hazırlanması için ön izin verilebilir. Ancak, bu maddeye göre ön izin talebinde bulunacakların en geç 31/12/2006 tarihine kadar Müsteşarlığa müracaat etmeleri zorunludur. Bu tarihten sonra yapılacak başvurular dikkate alınmaz. 

Tebliğ olunur. 

Devamı

GELİR VERGİSİ GENEL TEBLİĞİ SERİ NO: 252

Resmi Gazete Tarihi: 06.04.2004 Resmi Gazete Sayısı: 25425

Bakanlık Adı : Maliye Bakanlığı
Tebliğin Adı                  : Gelir Vergisi Genel Tebliği
Tebliğ No : Seri No: 252
R. Gazete Tarihi : 6/4/2004
R. Gazete Sayısı : 25425

 

GELİR VERGİSİ GENEL TEBLİĞİ SERİ NO: 252

 

Tevkif yoluyla kesilen vergilerin yıllık beyanname üzerinden hesaplanan gelir veya kurumlar vergisinden mahsubu ve kalan kısmın iadesi, geçici verginin mahsup ve iadesi ile bu vergilere ait vergi hatalarından kaynaklanan iade işlemlerine ilişkin düzenleme ve açıklamalar bu Tebliğin konusunu oluşturmaktadır.

1. Tevkif Yoluyla Kesilen Vergilerin Mahsup ve İadesi

1.1. Yasal Düzenlemeler

Gelir Vergisi Kanununun 121 ve Kurumlar Vergisi Kanununun 44 üncü maddelerinde; beyannamede gösterilen gelire dahil kazanç ve iratlardan Gelir/Kurumlar Vergisi Kanunlarına göre kesilmiş bulunan vergilerin, beyanname üzerinden hesaplanan gelir/kurumlar vergisine mahsup edileceği, mahsubu yapılan miktarın gelir/kurumlar vergisinden fazla olması halinde aradaki farkın vergi dairesince mükellefe bildirileceği ve mükellefin tebliğ tarihinden itibaren bir yıl içinde müracaatı üzerine kendisine red ve iade olunacağı belirtilmiştir.

Söz konusu maddelerde, 5035 sayılı Kanunla yapılan düzenlemeler uyarınca, iadesi gereken vergiler ile ilgili olarak; iadeyi mahsuben veya nakden yaptırma, inceleme raporuna, yeminli mali müşavir raporuna veya teminata bağlama ve iade için aranılacak belgeleri belirleme konusunda Maliye Bakanlığına yetki verilmiştir. Bu yetki; kazanç türlerine, iade şekillerine, geliri elde edenin veya ödemeyi yapanın hukuki statüsüne göre ayrı ayrı kullanılabileceği gibi belli hadler çerçevesinde de kullanılabilecektir.

Mahsuben iade işlemi, aranan tüm belgelerin tamamlanması koşuluyla, yıllık gelir veya kurumlar vergisi beyannamesinin verildiği tarih itibariyle yapılacaktır. İkmalen veya re’sen yapılan tarhiyatlarda ise mahsup işlemi, mahsup talebine ilişkin dilekçe ve eklerinin eksiksiz olarak vergi dairesi kayıtlarına girdiği tarih itibariyle yapılacaktır. Aranan belgelerin tamamlanması aşamasında yapılan tahsilatlar yönünden düzeltme yapılmayacaktır.

Bu düzenlemelere göre, tevkif yoluyla kesilen vergilerin mahsup ve iadesi aşağıdaki şekilde yapılacaktır.

Konu ile ilgili dökümanın tamamını ekte görebilirsiniz.

Devamı

AYLIK PRİM VE HİZMET BELGESİNİN SOSYAL GÜVENLİK KURUMUNA VERİLMESİNE VE PRİMLERİN ÖDENME SÜRELERİNE DAİR USUL VE ESASLAR HAKKINDA TEBLİĞ (1) (2)

Resmi Gazete Tarihi: 28.09.2008 Resmi Gazete Sayısı: 27011 

AYLIK PRİM VE HİZMET BELGESİNİN SOSYAL GÜVENLİK KURUMUNA VERİLMESİNE VE PRİMLERİN ÖDENME SÜRELERİNE DAİR USUL VE ESASLAR HAKKINDA TEBLİĞ (1) (2) 

1- Genel Açıklamalar 

Bilindiği gibi, 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun; “Prim belgeleri ve işyeri kayıtları” başlıklı 86 ncı, “Afet durumunda belgelerin verilme süresi ve primlerin ertelenmesi” başlıklı 91 inci ve “Bilgi ve belge isteme hakkı, bilgi ve belgelerin Kuruma verilme usulü” başlıklı 100 üncü maddelerinde, aylık prim ve hizmet belgelerinin düzenlenmesine ve verilmesine ilişkin hükümler, “Primlerin ödenmesi” başlıklı 88 inci maddesinde ise, ödemeye ilişkin hükümler yer almaktadır. 

Sözkonusu hükümlerin uygulanmasına ilişkin usul ve esasların belirlenmesine dair 28/8/2008 tarihli, 26981 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinde ise; “Aylık prim ve hizmet belgesinin düzenlenmesi verilmesi ve saklanması” başlıklı 109 uncu ve “Belgenin sonradan verilmesi” başlıklı 110 uncu maddelerinde, aylık prim ve hizmet belgelerinin düzenlenmesine ve verilmesine, “Sigorta primlerinin ödenme süresi ve erken ödeme” başlıklı 115 inci ve “Afet durumunda belgelerin verilme süresi ve primlerin ertelenmesi” başlıklı 116 ncı maddelerinde ise primlerin ödenmesine ilişkin hükümler düzenlenmiştir. 

Gerek 5510 sayılı Kanunun, gerekse Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği’nin yukarıda belirtilen maddelerinin uygulamasına ilişkin açıklamalar aşağıda yapılmıştır. 

2- 5510 sayılı Kanunun 4 üncü Maddesinin Birinci Fıkrasının (a) Bendi Kapsamında Sigortalı Sayılanlar Yönünden Aylık Prim ve Hizmet Belgesinin Düzenlenmesi, Verilmesi ve Primlerin Ödenmesi 

2.1- Aylık prim ve hizmet belgelerinin düzenlenmesi 

5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı çalıştıranlar, EK:1’de yer alan aylık prim ve hizmet belgesine, 

İşveren/aracı/sigortalıyı geçici olarak devralanın; 

– Adı soyadı/unvanını, 

– İşyerinin adresini, 

– İşyeri telefon numarasını ve e-Posta adresini, 

– Vergi kimlik numarasını, 

Çalıştırdıkları sigortalıların; 

– Sosyal güvenlik sicil numaralarını, 

– Ad ve soyadları ile ikinci soyadı almış olan sigortalıların ilk soyadlarını, 

– Prim ödeme gün sayılarını, 

– Prime esas kazançlar tutarlarını, 

– (Mülga:RG-23/11/2008-27063) 

– İşe başlama ve işten çıkış tarihlerini, 

– Ayın bazı günlerinde çalışmamış olmaları halinde, eksik çalışma nedenlerini, 

– Ay içinde işten ayrılmış olmaları halinde, işten çıkış nedenlerini, 

– Sigorta primi, işsizlik sigortası primi ve aylık sosyal güvenlik destek primlerini, 

Belgenin; 

– İlişkin olduğu yılı ve ayını, 

– Mahiyetini (asıl, ek veya iptal nitelikte olduğunu), 

– Türünü, 

– Varsa düzenlenmesine esas kanun numarasını, 

– Toplam sayfa sayısını, 

Belgeyi düzenleyen kişinin; 

– Varsa 3568 sayılı Kanuna tabi olan meslek mensubunun adı ve soyadı ile bunların meslekî oda kayıt numarasını, 

– İşverenin kamu idaresi olması hâlinde tahakkuk veya tediye görevlisinin adı, soyadını, kaydetmeleri gerekmektedir.

Konu ile ilgili dökümanların tamamını ekte görebilirsiniz. 

Devamı

2009 YILI SERBEST MUHASEBECİLİK, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİRLİK VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLİK ASGARİ ÜCRET TARİFESİ

Resmi Gazete Tarihi: 24.01.2009 Resmi Gazete Sayısı: 27120 

2009 YILI SERBEST MUHASEBECİLİK, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİRLİK VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLİK ASGARİ ÜCRET TARİFESİ 

3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 46 ncı maddesi ile 2/1/1990 tarihli ve 20390 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Serbest Muhasebeci, Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ve Yeminli Mali Müşavir Ücretlerinin Esasları Hakkında Yönetmelik hükümleri uyarınca hazırlanan ve 2009 yılında meslek mensuplarınca uygulanacak olan asgari ücret tarifesi aşağıda tablolar halinde gösterilmiştir. 

Konu ile ilgili dökümanı ekte görebilirsiniz.

Devamı

2007 YILI SERBEST MUHASEBECİLİK, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİRLİK VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLİK ASGARİ ÜCRET TARİFESİ

Resmi Gazete Tarihi: 30.12.2006 Resmi Gazete Sayısı: 26392 (4.Mük.)

  Kurum Maliye Bakanlığı  
  Tebliğin Adı                  2007 Yılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik Ve  Yeminli Mali Müşavirlik Asgari Ücret Tarifesi  
  Tebliğ No    
  Resmî Gazete Tarihi 30/12/2006  
  Resmî Gazete Sayısı 26392 (4.Mük.)  
2007 YILI SERBEST MUHASEBECİLİK, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİRLİK VE  YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLİK ASGARİ ÜCRET TARİFESİ

         

3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 46 ncı maddesi ile 2/1/1990 tarihli ve 20390 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Serbest  Muhasebeci,  Serbest  Muhasebeci  Mali  Müşavir  ve Yeminli  Mali  Müşavir  Ücretlerinin  Esasları  Hakkında Yönetmelik hükümleri uyarınca hazırlanan ve 2007 yılında meslek mensuplarınca uygulanacak olan asgari ücret tarifesi aşağıda tablolar halinde gösterilmiştir.

Konu ile ilgili dökümanı ekte görebilirsiniz.

Devamı

2006 Yılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Asgari Ücret Tarifesi

2006 YILI SERBEST MUHASEBECİLİK, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİRLİK VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLİK ASGARİ ÜCRET TARİFESİ 

3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 46 ncı maddesi ile 2/1/1990 tarihli ve 20390 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Serbest Muhasebeci, Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ve Yeminli Mali Müşavir Ücretlerinin Esasları Hakkında Yönetmelik hükümleri uyarınca hazırlanan ve 2006 yılında meslek mensuplarınca uygulanacak olan asgari ücret tarifesi aşağıda tablolar halinde gösterilmiştir.

Konu ile ilgili ekteki dökümanı indirebilirsiniz. 

Devamı

SERBEST MUHASEBECİLİK, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİRLİK VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLİK GEÇİCİ KURULU İLE DEĞERLENDİRME VE SINAV KOMİSYONLARININ KURULMASI VE ÇALIŞMASI ESASLARINA İLİŞKİN YÖNETMELİK

Resmi Gazete Tarihi: 15.06.1989 Resmi Gazete Sayısı: 20196

SERBEST MUHASEBECİLİK, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİRLİK VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLİK GEÇİCİ KURULU  İLE DEĞERLENDİRME VE SINAV KOMİSYONLARININ  KURULMASI  VE ÇALIŞMASI ESASLARINA

İLİŞKİN YÖNETMELİK

 

 

BİRİNCİ BÖLÜM

AMAÇ,  KAPSAM VE TANIMLAR

 

Amaç ve Kapsam

MADDE 1 – Bu Yönetmeliğin amacı, Serbest Muhasebeci Mali  Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Odalarının, Odalar Birliğinin ve bunların organlarının teşkiline kadar bu kuruluşlara verilen görevleri yapacak ve yetkileri kullanacak olan Geçici Kurul ile değerlendirme ve sınav komisyonlarının oluşturulmasını, bu komisyonların üyeliklerine atanacaklarda aranacak nitelikleri ve bunların çalışma usul ve esaslarını belirlemektir.

Hukuki Dayanak

MADDE 2 – Bu Yönetmelik 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 50 nci ve geçici 4 üncü maddeleri hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Kavramlar

MADDE 3 – Bu Yönetmelikte Geçen :

 

Kanun : 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununu;
Bakanlık : Maliye ve Gümrük Bakanlığı’nı;
Bakan : Maliye ve Gümrük Bakanını
Kurulu : Kanunun Geçici 4’üncü maddesi uyarınca Maliye ve Gümrük Bakanı tarafından oluşturulacak Geçici Kurulu’u
Başkan : Maliye ve Gümrük Bakanı tarafından belirlenen Geçici Kurulu Başkanını,
Odalar : Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odası ile Yeminli Mali Müşavirler  Odalarını;
Birlik : Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler  Odaları Birliğini;
Değerlendirme Komisyonları : Geçici Kurulu tarafından Maliye ve Gümrük Bakanı’nca uygun                            görülecek il veya bölgelerde kurulacak ve en az üç üyeden oluşturulacak olan komisyonları;
Sınav Komisyonu : Odaların ve Odalar Birliğinin Kuruluşu  tamamlanıncaya kadar Maliye ve Gümrük Bakanı tarafından kurulacak ve ikisi Üniversite  Öğretim Üyesi biri Maliye  ve  Gümrük Bakanlığı temsilcisi olmak üzere üç üyeden oluşacak komisyonları,

 

İfade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

GEÇİCİ KURUL

 

Geçici Kurulun Teşekkülü

MADDE 4 – Kurul, Maliye ve Gümrük Bakanı’nca seçilecek biri  başkan biri başkan yardımcısı olmak üzere on üyeden oluşur.

Kurul Başkanı, Başkan yardımcısı ve üyeler Maliye ve Gümrük  Bakanı’ nca görevlendirilirler.

Görevlendirilmeleri için gerekli şartları kaybettikleri, bu Yönetmelik hükümlerine aykırı davrandıkları, görevlerinin yerine getirilmesinde kusur ve ihmalleri sabit olduğu taktirde Kurul Başkanı, Başkan Yardımcısı ve Üyeleri süreleri dolmadan Bakan tarafından görevden alınırlar.

Geçici Kurul Üyelerinde Aranılacak Şartlar

MADDE 5 – Kurul üyelerinin;

a – 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 48’inci maddesinin (A) fıkrasının 1,4,5 ve 7 numaralı bentlerinde belirtilen genel şartları taşımaları,

b – Lisans seviyesinde öğrenim görmüş olmaları ve ekonomi, maliye, muhasebe, siyasal bilimler, hukuk ve işletme dallarında toplam onbeş yıllık tecrübe sahibi bulunmaları,

şarttır.

Geçici Kurulun Görev Süresi

MADDE 6 – Kurul Başkanı, başkan yardımcısı ve üyelerinin görevleri; Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Odaları ile Odalar Birliğinin organlarının teşekkülü ve göreve başlamaları ile sona erer.

Geçici Kurulun Yönetimi ve Çalışma Düzeni

MADDE 7 – Kurul, başkan tarafından yönetilir. Başkanın bulunmadığı hallerde yetkiler başkan yardımcısı tarafından kullanılır. Başkan ve başkan yardımcısının bulunmadığı hallerde ise başkanın yetkileri en kıdemli üye tarafından üstlenilir.

Kurulun sekreterya hizmetleri Gelirler Genel Müdürlüğünce yürütülür.

Kurul, haftada en az üç defa Başkan dahil en az yedi üyenin bulunması ile toplanır ve salt çoğunlukla karar verir. Oyların eşitliği halinde Başkanın bulunduğu taraf çoğunluk sayılır.

Mazeretsiz olarak arka arkaya üç toplantıya katılmayan üye, istifa etmiş sayılır. Yerine yeni üye Bakan’ca görevlendirilir.

Geçici Kurulun Görev ve Yetkileri

MADDE 8 – Kurulun görevleri şunlardır :

a) Kanunla, Odalara, Birliğe ve bunların organlarına verilen görevleri yapmak,

b) Değerlendirme komisyonlarının kurulacağı İl ve Bölgeleri tespit etmek ve kurmak,

c) Değerlendirme komisyonlarının yapacağı işleri belirlemek, çalışmalarını koordine etmek ve düzenlemek,

d) Değerlendirme komisyonları tarafından meslek mensubu olarak faaliyette bulunmaları önerilenler hakkında belgeler üzerinde gerekli incelemeler yapmak ve değerlendirmelerde bulunarak, uygun gördüklerine meslek unvanları ile izin belgelerini vermek,

e) Meslek mensuplarının çalışmaları sırasında uymaları gereken kuralları, prensipleri belirlemek ve sorumluluklarını tayin etmek,

f) Meslek mensuplarının yapacakları iş ve işlemler karşılığında alacakları asgari ücreti gösterir tarife hazırlayarak Bakanın onayına sunmak,

g) Kanunlarla ve Maliye ve Gümrük Bakanı’nca verilecek görevleri yapmak,

h) Odalar ve Odalar Birliğinin kuruluşlarına ve organlarının teşekkülüne kadar görev yapacak ve Bakan tarafından kurulacak sınav komisyonlarının oluşturulmasına ilişkin işlemleri yapmak,

ı) Odaların kurulması ile ilgili çalışmaları yapmak,

j) Yukarıda sayılan görevleri ile ilgili genelgeler hazırlamak.

 

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

DEĞERLENDİRME VE SINAV KOMİSYONLARI

 

 

Değerlendirme Komisyonlarının Teşekkülü

MADDE 9 – Değerlendirme Komisyonları; Bakan’ca uygun görülecek il merkezlerinde kurulur ve dört üyeden oluşur. Komisyon defterdar veya tevkil edeceği yardımcısının başkanlığında, gelir müdürü, vergi dairesi müdürü ve bir vergi kontrol memurundan teşekkül eder.

Birden fazla gelir müdürü ve vergi dairesi müdürü bulunan illerde komisyona seçilecek üye Defterdar tarafından belirlenir.

İllerin ihtiyaçlarına göre birden fazla komisyon kurulmasına veya bölge komisyonları oluşturulmasına ve bu komisyonların kimlerden oluşacağına Bakan’ca karar verilir.

Değerlendirme Komisyonunun Görevi

MADDE 10 – a) Kanuna göre meslek mensubu olmak isteyenlerin başvurularını kabul etmek.

b) Başvuruları; vergi dairesi, sosyal güvenlik kurumları, kişinin çalıştığı müessese, bankalar, noterler gibi ilgili kuruluşlar ile gerek görülen diğer kurum ve kuruluşlardan bilgi alarak değerlendirmek.

c) Araştırma, inceleme ve değerlendirme sonucunda Kanun uyarınca meslek mensubu olması uygun görülenleri, belgeleri ile birlikte Kurula göndermek.

d) Araştırma, inceleme ve değerlendirme sonucu meslek mensubu olması uygun görülmeyenleri gerekçesi ile birlikte başvuru sahibine bildirmek.

e Bakan ve Kurulca verilecek diğer işleri yapmak.

Sınav Komisyonunun Teşekkülü

MADDE 11 – Odalar ve Odalar Birliği ile bunların organlarının teşkiline kadar görev yapacak olan sınav komisyonu; ikisi üniversite öğretim üyesi, biri Maliye ve Gümrük Bakanlığı temsilcisi olmak üzere üç üyeden oluşur.

Sınav komisyonunun iki üyesi; Yüksek Öğretim Kurumunca teklif edilecek hukuk, iktisat, maliye, muhasebe, bankacılık, işletme, idari bilimler dallarında öğretim üyeliği yapan beş profesör aday arasından, Maliye ve Gümrük Bakanlığı temsilcisi ise merkez denetim elemanları arasından Bakan tarafından seçilir.

Bakan’ca gerek görülmesi halinde birden fazla sınav komisyonu kurulabilir.

Sınav Komisyonunun Görevi

MADDE 12 – Kanun uyarınca Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik veya Yeminli Mali Müşavirlik sınavlarını yapmaktır.

Sınav Konuları

MADDE 13 – Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik sınav konuları, Kurul tarafından belirlenen ve Bakan’ca onaylanan konulardan oluşur.

 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

ÇEŞİTLİ HÜKÜMLER

 

Huzur Hakkı

MADDE 14 – Kurul Üyelerine Bakan’ca belirlenen huzur hakkı ödenir.

Başvuru Mercii ve Yeri

MADDE 15 – Kanun hükümleri uyarınca meslek mensubu olarak faaliyette bulunmak ve izin belgesi almak isteyenler, ikametgahlarının bulunduğu ildeki değerlendirme komisyonuna başvurmak zorundadırlar.

Birden fazla değerlendirme komisyonu bulunan illerde, başvurulacak komisyonu defterdar belirler.

Yetkili olmayan değerlendirme komisyonuna yapılan başvurular, komisyon başkanınca ilgili değerlendirme komisyonuna gönderilir.

Değerlendirme komisyonlarının kararlarına karşı Geçici Kurula itiraz edilebilir. Geçici Kurulun kararlarına karşı itiraz merci ise Bakandır.

Yürürlük

MADDE 16 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 17 – Bu Yönetmelik hükümlerini Maliye ve Gümrük Bakanı yürütür.

Devamı

SERBEST MUHASEBECİ, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİR VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİR ÜCRETLERİNİN ESASLARI HAKKINDA YÖNETMELİK

Resmi Gazete Tarihi: 02.01.1990 Resmi Gazete Sayısı: 20390

 

SERBEST MUHASEBECİ, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİR VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİR ÜCRETLERİNİN ESASLARI HAKKINDA YÖNETMELİK

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

 

Amaç

MADDE 1 – Bu Yönetmeliğin amacı; 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu’nun 46 ncı maddesinde tanımlanan muhasebecilik ve müşavirlik

ücretlerini düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – Bu Yönetmelikte; ücretin tanımı, ücret tarifelerinin tespit ve ilanı, ücretin doğrudan ya da takipli olarak tahsili ve bu işlerle ilgili diğer hususlar düzenlenmiştir.

Hukuki Dayanak

MADDE 3 – Bu Yönetmelik, 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 50 nci maddesi hükmüne dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – Bu Yönetmelikte geçen;

 

 

Kanun : 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununu;
Bakanlık : Maliye ve Gümrük Bakanlığını,
Bakan : Maliye ve Gümrük Bakanını,
Geçici Kurul : Kanunun Geçici 4 üncü maddesi ile ilgili                                           Yönetmelik uyarınca kurulan Geçici Kurul’u;
Odalar : Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odasını,
Meslek Mensubu : Serbest Muhasebeci, Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ve Yeminli Mali Müşaviri;
Ücret : Kanunun 46 ncı maddesinde tanımlanmış olan muhasebecilik ve müşavirlik hizmeti karşılığı alınan para ve parayla ifade edilen değerleri;

 

Tarife : Kanunun 46 ncı ve 50/i maddesine göre; çeşitli belge düzenlenmesi, işlem yapılması, tasdik, denetim ve danışmanlık hizmetleri dolayısıyla alınacak en az ücretleri gösteren listeyi;

ifade eder.

 

İKİNCİ BÖLÜM

Ücret Tarifesi

 

Tarife

MADDE 5 – Serbest muhasebecilerin, serbest muhasebeci mali müşavirlerin ve yeminli mali müşavirlerin belge düzenlenmesi, işlem yapılması, tasdik, denetim ve danışmanlık hizmetleri dolayısıyla alacakları en az ücretlerin yer aldığı listedir.

Tarife, her yıl odalarca yeniden düzenlenip Geçici Kurul’a yollanır. Geçici Kurul, takvim yılının son ayında bir sonraki yıl uygulanacak tarifeyi ilan eder. Yeni tarife kesinleşinceye kadar eski tarife uygulanır.

Tarifenin Yapısı

MADDE 6 – Tarife tespitinde danışmanlık, denetim, tasdik hizmetleri ve belge düzenlenmesi için ayrı ayrı tarife grupları tespit edilmesi zorunludur.

Tarifede, hizmetin bir başka meslek mensubu aracılığıyla yapılması halinde, o meslek mensubunun, hizmeti asıl yapan meslek mensubundan alacağı ücretin oranı da belirtilir.

Tahkim, bilirkişilik ve tasfiye memurluğu ile yargı mercilerinin vereceği görevler ve benzeri durumlarda tarifedeki ücretler esas alınır.

Tarifenin Hazırlanması

MADDE 7 – Bir yılın tarifesinin hazırlanmasına önceki yılın Eylül ayında odalarca başlanır. Odalar; hazırladıkları yeni tarifeleri Ekim ayı sonuna kadar Geçici Kurul’a yollarlar. Geçici Kurul, Kasım ayı sonuna kadar tarifeyi bütün ülke için bir tek ya da bölgelere göre birden çok tarife olarak düzenler ve Bakanlığa gönderir. Bakanlık bu tarifeleri aynen veya gerekli gördüğü değişikliklerle tasdik eder ve Resmi Gazete’de yayımlar.

Yeni kurulan odalar ayrıldıkları odanın tarifesini uygularlar.

Hazırlama ilkeleri

MADDE 8 – Tarifeler hazırlanırken; odalarca ve Geçici Kurul’ca aşağıdaki ilkelere uyulur:

Serbest muhasebeciler, serbest muhasebeci mali müşavirler ve yeminli mali müşavirler için ayrı ayrı tarife hazırlanır.

b) Tarifelerde; danışma, denetim, tasdik ve belge düzenleme hizmetleri için ayrı ücretler tespit edilir.

c) Tarifeler düzenlenirken Kanunun 2 nci maddesinde sayılmış hizmetler ayrı ayrı nazara alınır.

d) Tarifelerde denetim ücretleri denetim çeşitlerine göre kademelendirilir.

e – Tarifelerde;

aa – Münferit ya da şirket şeklinde firmalara göre;

bb – Hizmet-imalat ve inşaat faaliyetlerine göre;

cc – İşyeri ve şubeleri sayısı, yardımcı defter sayısı, işlem hacmine göre;

dd – Hizmetin işyerinde ya da meslek mensubunun bürosunda yapılmasına göre;

ee – Bilgisayarla ya da elle kayıt yapılmasına göre, ücret farklılaştırılması yapılır.

Tarifedeki Ücretlerin Tespiti

MADDE 9 – Tarifedeki ücretler tespit edilirken, eleman / saat esasına göre hizmetlerin maliyeti, o bölgedeki genel ücret düzeyi ve yaşama standardı gözönünde  tutulur.

Tarifelerde genel ilke olarak yüzde oranı biçiminde ücret belirlenemez. Ancak, hizmetin özelliğine göre tarifelerdeki ücret, işin yüzdesi olarak belirlenebilir.

Tarifelerin İlanı

MADDE 10 – Bir yıl sonra uygulanacak ücretlere ait tarife, en geç önceki yılın Aralık ayının 20’sine kadar Resmi Gazete ile ilan olunur.

Kesinleşmiş tarifeler, ilgili odalarca da ayrıca ilan tahtalarına asılmak suretiyle ilan olunur.

Tarifeye Uyma

MADDE 11 – Ücretin tespitinde tarifeye uyulması zorunludur. Tarifedeki asgari miktar altında kalan ücretle çalışmak yasak olup; aksine hareket disiplin cezasını gerektirir. Meslek mensupları, ücretsiz işlem yapamazlar.

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Muhasebecilik ve Müşavirlik Ücreti

 

Ücretin Serbestliği

MADDE 12 – Meslek mensubu ücreti, serbest muhasebeciler, serbest muhasebeci mali müşavirler ve yeminli mali müşavirlerce yapılan hizmetler karşılığı alınan meblağları ifade eder.

Meslek mensubu ücretleri; meslek mensupları ile iş sahipleri arasında serbestçe kararlaştırılır.

Meslek mensubu, tarifedeki belgeleri düzenlemek ve işleri yapmakla, ücretin tümünü hak eder.

Ücret Sözleşmesi

MADDE 13 – Meslek mensubu ücret sözleşmesinin yazılı şekilde yapılması ve belli bir meblağı kapsaması şarttır. Ücret sözleşmesine, yapılan hizmet karşılığı meslek mensubuna ortaklık payı verileceğine dair hüküm konulamaz.

Ücret sözleşmesinin sözlü yapıldığının belirlenmesi durumunda, meslek mensubu, hakkında disiplin cezası uygulanır.

Yabancı firmalarla sözleşmelerin yabancı dilde ve yabancı paralı yapılması mümkündür. Bu takdirde; sözleşmenin yapıldığı andaki döviz kuruna göre tarifedeki en az ücret kontrolü yapılır.

Ücret Sözleşmesi Kapsamı

MADDE 14 – Ücret sözleşmeleri münferit ya da süreli olarak yapılabilir. Süreli sözleşmelerin en az bir yıllık olması şarttır.

Sözleşmeler; ait oldukları işlemleri ve bunlara ait süreleri kapsayıp; diğer işlem ve sürelere uygulanamaz. Bu durumda, yeni sözleşme yapılması gerekir.

Ücret sözleşmelerine; ücrete mahsuben avans verileceğine, iş sahibi adına yapılacak giderlerin sonradan iş sahibinden tahsil edileceğine vesair hususlara dair özel hükümler konulabilir.

Ücretin Mahiyeti

MADDE 15 – Ücret sözleşmelerinin, kural olarak belli bir miktarı içermesi gerekir. Ücretin belirlenmesi için; meslek mensupları iş sahiplerine ücret tespit soru belgesi uygulaması yapabilir. Sözleşmelerde hangi iş için, hangi şartlarla, ne miktar ücret alınacağı açıkça belirtilir.

Bürolarda ve Ortaklıklarda Ücret

MADDE 16 – Bürolarda ücret sözleşmesi, büroyu oluşturan meslek mensuplarından birisi ile yapılabilir. Ortaklıklarda ücret sözleşmesi, ortaklık statüsüne göre yetkililerce imzalanır.

İşin Devri ve Ücret

MADDE 17 – Üzerine aldığı bir işi, haklı bir sebep olmaksızın bırakan meslek mensubu, hiçbir ücret talep edemez ve peşin aldığı ücreti geri vermek zorundadır. Buna avanslar da dahildir.

Sözleşmenin iş sahibince feshi halinde, meslek mensubunun ücretinin tamamının ödenmesi gerekir. Şu kadar ki; meslek mensubu, bu duruma kendi kusur ve ihmali ile yol açmış ise ücret ödenmez. Anlaşmaya göre peşin verilmesi gereken ücret ya da avans ödenmezse, meslek mensubu işe başlamak ya da işi sürdürmek zorunda değildir.

Bu durumlarda iş; meslek mensupları arasında devir ve teslim edilir ya da iş sahibine geri verilir.

Ücretin Paylaşılması

MADDE 18 – Meslek mensubu; işyeri merkezi dışındaki işler ve işlemleri, anlaştığı o yerdeki diğer meslek mensuplarına yaptırabilir. Böyle bir durumda; iş sahibinden sözleşmeyle belirlemiş ücrete ek bir ödeme talep edilmez.

Ücretin paylaşılması, tarifedeki esaslara göre yapılır. Bu esaslara aykırı sözleşme ile diğer yerdeki meslek mensubunun ücreti azaltılamaz, fakat arttırılabilir.

Bu durumda meslek mensupları, işin o kesiminden müşterek ve müteselsil sorumludurlar.

İş Sahibince Devir

MADDE 19 – İş sahibi; zorunlu durumlarda, meslek mensubunun faaliyetine başka meslek mensuplarını katmak isterse sözleşme yaptığı meslek mensubunun olurunu almak zorundadır. Ancak; böyle bir durumda, iş sahibi, sözleşmedeki ücretin azaltılmasını ya da yeni meslek mensubu ile paylaşılmasını isteyemez.

Muvafakat, bu konudaki yazılı istemden itibaren bir hafta içinde verilmezse ya da bu süre cevapsız geçerse, sözleşme sona ermiş sayılır ve iş sahibi, başka bir meslek mensubu ile yeni bir sözleşme yapabilir.

Keza, meslek mensubunun sözleşme şartlarına uymaması durumunda, bir hafta önceden yazılı olarak haber verilerek sözleşme fesh edilir ve iş başka bir meslek mensubuna devredilir.

Ücretin Bir İşe Hasredilmesi

MADDE 20 – Sözleşmede aksine hüküm yoksa; kararlaştırılan ücret, yalnızca sözleşmede belirtilmiş iş ya da işlerin karşılığı olup; bu işlerle ilgili olarak sonradan ortaya çıkacak işler ya da işlemler ayrıca ücrete tabidir.

Meslek mensubunun işi yaparken ödemesi gerekli, iş sahibine ait bütün vergi, resim, harç ve giderler iş sahibinin sorumluluğundadır.

Bu giderler, talep halinde meslek mensubuna derhal ödenir. Bu giderler için, meslek mensubunca istenmesi halinde avans verilmesi zorunludur.

Meslek mensubunun işle ilgili seyahat giderlerinin de iş sahibince ödenmesi zorunludur.

Birden çok işe ait ücretlerle ilgili olarak, bir tek sözleşme yapılması mümkündür.

Ücretin Ödenmesi

MADDE 21 – Ücretin peşin olarak ödenmesi esastır. Ancak; sözleşmeye ücretin iş yapıldıkça taksit taksit ödeneceğine dair hüküm konulabilir.

Ücretin Ödenmemesi

MADDE 22 – Yazılı sözleşmedeki ödeme esaslarına uyulmazsa, meslek mensubu işe başlamaz ya da başlanmış işi sürdürmez. Bu durumda, sorumluluk iş sahibine aittir.

Ücreti ödemeyen iş sahipleri Geçici Kurul’a bildirilir ve bunlar borcunu ödemedikçe diğer meslek mensuplarının bu kişilerin işlerini yapması önlenir.

Geçici Kurul, bu durumda olanları derhal odalara ve Bakanlığa bildirir ve meslek mensuplarının haberdar edilmelerini sağlar. Odaların bildirmesine rağmen, bu türden kişilerin işlerini yapan meslek mensupları hakkında disiplin cezası uygulanır.

(Danıştay 8’nci Dairenin 02.04.2004 gün ve E:2003/367, K:2004/1539 sayılı kararı ile madde iptal edilmiştir)

 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli Hükümler

 

İş Sahiplerine Tebligat

MADDE 23 – İş sahibinin tebligat adresi, sözleşmede belirtildiği adres olup; bu adrese yapılan tebligat kendisine yapılmış sayılır.

Adres değişiklikleri, en geç üç gün içinde, iş sahibi tarafından taahhütlü mektuplarla meslek mensubuna bildirilmelidir.

Meslek Mensubu Görevlendirme

MADDE 24 – Meslek mensubunun bulunmadığı illerde veya gerekli hallerde hangi meslek mensuplarının iş yapacağı, bu illerin bağlı olduğu odaca belirtilir.

Geçici Madde 1 : Birlik kurulup Yönetmeliği yayımlanıncaya kadar, bu Yönetmelik hükümleri uygulanır.

Yürürlük

MADDE 25 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 26 – Bu Yönetmeliği Maliye ve Gümrük Bakanı yürütür.

Devamı

SERBEST MUHASEBECİ, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİR VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLERİN ÇALIŞMA USUL VE ESASLARI

Resmi Gazete Tarihi: 03.01.1990 Resmi Gazete Sayısı: 20391 

SERBEST MUHASEBECİ, SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİR VE YEMİNLİ MALİ MÜŞAVİRLERİN ÇALIŞMA USUL VE ESASLARI 

HAKKINDA YÖNETMELİK 

BİRİNCİ BOLUM 

Amaç ve Kavramlar 

Amaç 

Madde 1 – Bu Yönetmeliğin amacı, serbest muhasebeci, serbest muhasebeci mali müşavir ve yeminli mali müşavirlerin çalışma usul ve esaslarını belirlemektir. 

Hukuki Dayanak 

Madde 2 – Bu Yönetmelik, 3568 sayılı Kanunun 50 nci maddesi ve Geçici 4 üncü maddesi hükmüne dayanılarak hazırlanmıştır. 

Kavramlar 

Madde 3 – Bu Yönetmelikte geçen: 

Kanun: 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu’nu, 

(Değişik:R.G.:21/11/2007-26707) Bakan: Maliye Bakanını, 

Geçici Kurul: (Mülga.:R.G.:21/11/2007-26707) 

Odalar: Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odaları ile Yeminli Mali Müşavirler Odalarını, 

(Değişik:R.G.:21/11/2007-26707) Birilik: Türkiye Serbest Muhasebeci Malî Müşavirler ve Yeminli Malî Müşavirler Odaları Birliğini (TÜRMOB), 

Meslek Mensubu: Serbest Muhasebeci, Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ile Yeminli Mali Müşaviri, 

Mesleki Faaliyet: Kanun hükümleri uyarınca, Serbest Muhasebeci, Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ve Yeminli Mali Müşavir ünvanı ile faaliyette bulunmayı, 

Serbest Muhasebeci: Kanunun 2/A-a maddesinde belirtilen işleri yapan meslek mensuplarını, 

Serbest Muhasebeci Mali Müşavir: Kanunun 2/A-a-b-c maddesinde belirtilen işleri yapan meslek mensuplarını, 

Yeminli Mali Müşavir: Kanunun 2/B maddesindeki işleri yapan meslek mensuplarını, 

Ortaklık Bürosu veya Şirket: Kanunun 45. maddesinin dördüncü fıkrasında belirtilen aynı ünvana sahip birden çok meslek mensubunun kurduğu adî ortaklıklar veya şirketleri, 

Ruhsat: Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Ruhsatlarını veya İzin Belgelerini, 

ifade eder. 

Devamı
Open chat
Merhaba
Nasıl yardımcı olabilirim?